Die woordeboekdefinisie van dieresielkunde verwys na die wetenskaplike studie van dieregedrag, kognisie en geestelike prosesse. Dit behels die ondersoek van hoe diere met hul omgewing omgaan, leer en kommunikeer, asook hoe hul brein en senuweestelsel funksioneer om hierdie gedrag te produseer. Dieresielkunde is 'n breë veld wat navorsing oor 'n wye verskeidenheid diere insluit, insluitend gewerwelde en ongewerwelde diere, en word dikwels gebruik om ons begrip van menslike sielkunde en gedrag in te lig.